Ewelina Pęksowa (ur. 18 października 1923 w Zakopanem, zm. 12 czerwca 2015) – polska malarka tworząca na szkle związana z nurtem sztuki ludowej. Sędzia narciarski w klasie państwowej (od 1963).

Była córką podhalańskiego wytwórcy nart i pamiątek Stanisława Zubka. W 1939 roku ukończyła zakopiańskie gimnazjum "Szarotka". W czasie okupacji niemieckiej poślubiła działacza konspiracji niepodległościowej Władysława Pęksę z którym posługiwała się wówczas fałszywym nazwiskiem Wojdyna. Po zakończeniu II wojny światowej powróciła do rodzinnego Zakopanego, gdzie pracowała w sklepie swojego ojca.

Od 1968 roku działała jako malarka tworząc prace na szkle. Jej twórczość zyskała znaczne uznanie, a sama Ewelina Pęksowa została wyróżniona między innymi w 1976 roku nagrodą im. Oskara Kolberga w uznaniu zasług dla kultury ludowej oraz w 1987 roku nagrodą im. św. Brata Alberta za osiągnięcia w sztuce sakralnej, a także w 2008 roku Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Swoje obrazy prezentowała na ponad 55 wystawach indywidualnych oraz ponad trzystu zbiorowych w Polsce i na świecie w tym między innymi w Bułgarii, Czechosłowacji, RFN, Szwajcarii, Szwecji, Wielkiej Brytanii oraz ZSRR. Bogata kolekcja jej prac znajduje się w zbiorach Muzeum Tatrzańskiego im. dra Tytusa Chałubińskiego w Zakopanem.