Kazimierz Sławiński

Birth Date:
07.07.1914
Death date:
08.10.1985
Length of life:
71
Days since birth:
40078
Years since birth:
109
Days since death:
14052
Years since death:
38
Categories:
Officer, Pilot, Publicist, WWII participant , Writer
Nationality:
 pole
Cemetery:
Set cemetery

Kazimierz Sławiński (ur. 7 lipca 1914 w Kijowie, zm. 8 października 1985 w Warszawie) – polski publicysta i pisarz, porucznik pilot i obserwator Wojska Polskiego II.

W końcu 1920 roku po odzyskaniu przez Polskę niepodległości przybył wraz z rodzicami w jej nowe okrojone granice, osiedlając się w Toruniu. W Toruniu ukończył szkołę powszechną i gimnazjum.

Po ukończeniu w 1932 roku gimnazjum wstąpił na ochotnika do wojska, do Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu. W okresie od 13 lutego do 15 lipca 1933 roku odbywał kurs w Szkole Podchorążych Rezerwy przy 1 Batalionie Balonowym w Toruniu. Następnie został słuchaczem Szkoły Podchorążych Artylerii w Toruniu. W październiku 1935 roku nominację na stopień podporucznika artylerii. Po ukończeniu kursu obserwatorów balonowych, od października 1935 roku do listopada 1937 roku, pełni służbę jako oficer służby stałej w 1 Batalionie Balonowym w Toruniu.

W grudniu 1937 roku został skierowany do Centrum Wyszkolenia Lotniczego Nr 1 w Dęblinie na kurs aplikacyjny obserwatorów, który skończył w czerwcu 1938 roku, otrzymując tytuł obserwatora. Po ukończeniu kursu wrócił do Torunia, gdzie pełnił służbę w 4 Pułku Lotniczym do wybuchu wojny.

W trakcie służby wojskowej był także członkiem Aeroklubu Pomorskiego w Toruniu w latach 1935 – 1939. Uzyskał w nim uprawnienia pilota samolotowego turystycznego II kategorii, pilota szybowcowego kategorii C i pilota balonowego.

W kampanii wrześniowej w 1939 roku pełnił służbę jako podporucznik obserwator w II plutonie 46 eskadry obserwacyjnej, w składzie lotnictwa Armii "Pomorze". Latał na samolotach obserwacyjnych Lublin R-XIIID, wykonując loty rozpoznawcze m.in. w rejonie Koronowo – Świecie (3 września 1939), Inowrocławia (8 września), Wyszogród – Płock (14 września). W dniu 17 września 1939 roku w trakcie startu z lotniska w Załuskach w czasie przelotu samolotów eskadry na wschód jego samolot uległ rozbiciu w czasie startu. 19 września 1939 roku dostał się do niewoli niemieckiej. Do 30 stycznia 1945 przebywał w oflagach: Prenzlau, IV C Colditz i II C Woldenberg. W niewoli był członkiem konspiracji.

Po wyzwoleniu z obozu jenieckiego wrócił do Polski na początku lata 1945 roku. W sierpniu podjął pracę w Polskich Liniach Lotniczych LOT w Warszawie na Okęciu, przeszkolenie w pilotażu przeszedł w 15 Mieszanym Szkolno-Treningowym Pułku Lotniczym w Radomiu. Następnie w okresie od października 1945 roku do września 1948 roku latał jako pilot komunikacyjny na liniach krajowych i zagranicznych w PLL LOT. Po wypadku lotniczym odszedł z pracy w lotnictwie, pracując poza nim w latach 1949–1959. W tym czasie ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej uzyskując dyplom inżyniera architekta. Później od stycznia 1960 roku do sierpnia 1964 roku pracował w Zarządzie Ruchu Lotniczego i Lotnisk Komunikacyjnych na stanowisku starszego inspektora lotnisk. W dniu 9 maja 1970 roku otrzymał awans na stopień porucznika rezerwy.

Od połowy lat pięćdziesiątych działał aktywnie w Związku Bojowników o Wolność i Demokrację, potem w Klubie Seniorów Lotnictwa. Należał do Klubu Twórców Lotniczych, współpracował z Wojskowym Instytutem Historycznym.

Rozwinął również działalność publicystyczną w prasie lotniczej i tygodnikach ogólnopolskich, napisał ponad 100 artykułów o tematyce lotniczej. Zaczął również pisać i wydawać książki głównie o tematyce lotniczej. Kilka spośród jego książek wydano w znanej serii "Żółty Tygrys". Pisał do ostatnich chwil swojego życia.

Zmarł 8 października 1985 roku w Warszawie, został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim.

Opublikowane książki

  • Uwaga dywersja (1962) z serii wydawniczej Biblioteka Żółtego Tygrysa nr 2/1962
  • Jaki startują o świcie (1962) – wspólnie z Medardem Koniecznym
  • Bój pod Wizną (1964) z serii wydawniczej Biblioteka Żółtego Tygrysa nr 3/1964
  • Powietrzne awantury' (1965)
  • Wyrównany rachunek (1966)
  • Chryszczata (1966) z serii wydawniczej Biblioteka Żółtego Tygrysa nr 12/1966
  • Przygody kanoniera Dolasa (1967)
  • W powietrzu i na ziemi (1968)
  • Kurs 283 (1970) z serii wydawniczej Biblioteka Żółtego Tygrysa nr 25/1970
  • Bomby torują drogę (1972) z serii wydawniczej Biblioteka Żółtego Tygrysa nr 13/1972
  • Awantur powietrznych ciąg dalszy (1973)
  • Jeniecki obóz specjalny Colditz (1973)
  • Finał wojny we wspomnieniach lotników (1973)
  • Bitwa o Pomorze 1939 (1974)
  • Dzieje polskich skrzydeł (1974)
  • Ucieczka z niewoli (1975)
  • Ławica – poznańskie lotnisko (1975)
  • Bój o Oranienburg (1976)
  • Na wrześniowym niebie (1976)
  • Żurawiem na dalekie trasy (1976)
  • W pomorskiej gardzieli (1976) z serii wydawniczej Biblioteka Żółtego Tygrysa nr 3/1976
  • W ogniu i wichrze (1978)
  • Rozpoznać wroga z północy (1979) z serii wydawniczej Biblioteka Żółtego Tygrysa nr 7/1979
  • Pierwszy myśliwski (1980)
  • Lotnisko Mokotowskie w Warszawie (1981)
  • Spod znaku szachownicy (1982)
  • Lotnisko toruńskie 1920-1945 (1983)
  • Z lotów na rozpoznanie (1984)
  • Z dziejów polskiej aeronautyki wojskowej (1987)
  • Uciekamy (1991)
  • Lotnictwo Armii "Pomorze" (1992)

Ordery i odznaczenia

  • Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari
  • Krzyż Armii Krajowej
  • Medal "Za udział w wojnie obronnej 1939"

Ekranizacje

Na podstawie książki Powietrzne awantury reżyser Hieronim Przybył w 1967 roku zrealizował film Paryż - Warszawa bez wizy, a na podstawie Przygód kanoniera Dolasa reżyser Tadeusz Chmielewski napisał scenariusz i nakręcił w 1969 roku film Jak rozpętałem II wojnę światową.

 

Source: wikipedia.org

No places

    loading...

        No relations set

        01.09.1939 | Wojska niemieckie napadły o świcie bez wypowiedzenia wojny na Polskę, rozpoczynając kampanię wrześniową a tym samym II wojnę światową

        Kampania wrześniowa (inne stosowane nazwy: kampania polska 1939, wojna polska 1939, wojna obronna Polski 1939) – obrona terytorium Polski przed agresją militarną (bez określonego w prawie międzynarodowym wypowiedzenia wojny) wojsk III Rzeszy (Wehrmacht) i ZSRR (Armia Czerwona); pierwszy etap II wojny światowej. Była to pierwsza kampania II wojny światowej, trwająca od 1 września (zbrojna agresja Niemiec) do 6 października 1939, kiedy z chwilą kapitulacji SGO Polesie pod Kockiem zakończyły się walki regularnych oddziałów Wojska Polskiego z agresorami. Naczelnym Wodzem Wojska Polskiego w kampanii był marszałek Edward Rydz-Śmigły, a szefem sztabu gen. bryg. Wacław Stachiewicz. Od 3 września 1939 wojna koalicyjna Polski, Francji i Wielkiej Brytanii przeciw III Rzeszy.

        Submit memories

        02.04.1970 | Premiera komedii filmowej "Jak rozpętałem drugą wojnę światową" w reżyserii Tadeusza Chmielewskiego

        Jak rozpętałem drugą wojnę światową – polski film fabularny nakręcony w 1969 roku, na podstawie powieści Kazimierza Sławińskiego Przygody kanoniera Dolasa. Film składa się z trzech części: Ucieczka (86 min), Za bronią (72 min) i Wśród swoich (73 min). Na etapie kolaudacji scenariusza planowano dwie części: Jak rozpocząłem drugą wojnę światową i Jak zakończyłem drugą wojnę światową (po ok. 120 min każda). Oryginalnie film został zrealizowany jako czarno-biała produkcja. W 2001 roku firma Dynacs Digital Studios z Hollywood, na zlecenie Studia Filmowego Oko oraz telewizji Polsat, stworzyła kolorową wersję stosując cyfrową obróbkę.

        Submit memories

        Tags