Jacek Tomasz Stupnicki (ur. w grudniu 1934 w Szczytnie, zm. 8 grudnia 2005) – polski uczony, specjalista budowy i eksploatacji maszyn, profesor Politechniki Warszawskiej, członek-korespondent Polskiej Akademii Nauk.

Pracował na Politechnice Warszawskiej od 1954, początkowo jako asystent w Zakładzie Wytrzymałości Materiałów (kierowanym przez Zbigniewa Brzoskę) na Wydziale Lotniczym. W 1964 obronił doktorat, po czym odbył roczny staż naukowy w Instytucie Budowy Okrętów w Trondheim (Norwegia). Był profesorem zwyczajnym na Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa (dawnym Wydziale Lotniczym) Politechniki Warszawskiej, w latach 1973-2005 (z przerwą 1987-1990) kierował Zakładem Podstaw Konstrukcji Instytutu Techniki Lotniczej i Mechaniki Stosowanej. W latach 1984-1987 pełnił funkcję dziekana Wydziału Mechanicznego Energetyki i Lotnictwa, 1984-2002 zasiadał w Senacie Politechniki. Od 1998 był członkiem, a od 2003 przewodniczącym Rady Naukowej Centrum Laserowych Technologii Metali PAN i Politechniki Świętokrzyskiej w Kielcach. W 1998 został powołany na członka-korespondenta PAN, wchodził w skład Komitetu Mechaniki PAN (przewodniczył Sekcji Mechaniki Eksperymentalnej) oraz Komitetu Budowy Maszyn PAN. Był również członkiem rzeczywistym Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (od 1991).

Redaktor naczelny pisma "Archive for Mechanical Engineering", wchodził w skład rady redakcyjnej m.in. "Journal of Theoretical and Applied Mechanics" (od 1989) i "Österreichische Ingenieur und Architecten Zeitschrift" (od 1998). W grudniu 2004 został wyróżniony Medalem Politechniki Warszawskiej.

W pracy naukowej zajmował się budową i eksploatacją maszyn oraz mechaniką, w szczególności mechaniką kontaktu, metodami eksperymentalnymi w budowie maszyn, podstawami konstrukcji maszyn, trybologią, wytrzymałością konstrukcji. Ogłosił (jako autor i współautor) ponad 160 publikacji, w tym 9 książek i monografii.

Odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.