Piotr Hoser, Piotr Hoser I (ur. 17 listopada 1818 w Svojeku, zm. 27 stycznia 1904 w Warszawie) – ogrodnik miejski pochodzenia niemieckiego, protoplasta warszawskiej rodziny hodowców roślin – Hoserów, współzałożyciel przedsiębiorstwa Zakład Ogrodniczy Braci Hoser.

Pochodził z ubogiej niemieckiej rodziny zamieszkałej w Czechach. Syn Jana Krzysztofa Hosera i Elżbiety z domu Heime. W młodości praktykował w ogrodach hrabiów Kinskych. Następnie pracował w zawodzie w Pradze i w Wiedniu. W 1844 roku przybył do Warszawy. W latach 1846-1853 pełnił funkcję głównego ogrodnika Ogrodu Saskiego w Warszawie. W 1848 roku założył przy ul. Nowogrodzkiej w Warszawie wzorcową szkółkę drzewek owocowych i roślin ozdobnych, którą w 1850 roku wraz z braćmi Wincentym i Pawłem przekształcił w firmę Zakład Ogrodniczy Braci Hoser.

Założone przez niego przedsiębiorstwo ogrodnicze stale było rozbudowywane i w drugiej połowie XIX wieku zajmowało znaczną część terenów wzdłuż Alei Jerozolimskich.

Piotr Hoser był współzałożycielem Towarzystwa Ogrodniczego Warszawskiego. Publikował na łamach Ogrodnika Polskiego. Wraz z bratem Wincentym był autorem Katalogu Roślin Hodowlanych.

W 1896 wycofał się z firmy pozostawiając jej dalsze prowadzenie synom.

Upamiętnienie

Wkład Hoserów upamiętniono nazywając na ich cześć poniższe rośliny ozdobne: Thuja occidentalis ‘Hoseri’, Taxus baccata ‘Aurea Hoseri’, Betula ‘Hoseri’, Malus x purpurea ‘Hoseri’, Syringa vulgaris ‘Profesor Piotr Hoser’.

Życie prywatne

W 1848 roku Piotr Hoser zawarł małżeństwo z luteranką Emilią z domu Böhme. Miał z nią dziewięcioro dzieci. Jednym z nich był Piotr Ferdynand Hoser.

Piotr Hoser w młodości był ewangelikiem. Po przybyciu do Królestwa Polskiego i spolonizowaniu się przeszedł na katolicyzm.

Zmarł w 1904 roku, spoczywa na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 182-I-1).