Bolesław Szymański, poprzednie imiona Ignacy Bazyli [wg relacji Karoliny (ciotki Lilki) Szymańskiej i Janiny (cioci Jasi) Kwolek z domu Szymańskiej] [imię 'Bazyli' potwierdzała we wspomnieniach Maria, jego żona], urodzony 7 lutego 1878 r. w Rostowie? [mało prawdopodobne, gdyż na Wołyniu, w regionie chmielnickim nie ma takiej miejscowości (coś te ciotki pomyliły, Ostrów zinterpretowały jako Rostów)]. W relacjach rodziny pojawiało się również miejsce urodzenia Równe (obwód rówieński, Ukraina). Był wyznania greckokatolickiego, później rzymskokatolickiego, już na terenach polskich. Pochodzenie Bolesława, jako takie, w rodzinie było owiane tajemnicą, nie wiadomo dlaczego i co było do ukrycia? Był instruktorem ogrodnictwa w majątku Potockich? [z relacji jego żony], tam (?) poznał Marię, przyszłą żonę. Brak informacji czy Bolesław miał rodzeństwo, raczej tak, gdyż jednym zdjęciu występują trzy osoby. Fotografia bez opisu. Pamiątką z tego okresu jest fotografia studyjna 'S. Schamis St. Konstantinoff - Proskurow' (w moich zbiorach) przedstawiającą  Marię i Bolesława oraz prawdopodobnie świadków ślubu [pod fotografią długopisem dopisano datę 1908 r. - datę wpisał Marek, mój brat, a datę podała na spotkaniu rodzinnym ciocia Lilka Lisowska z domu Szymańska]. Data 1908 nie jest wiarygodna, bo przecież ich pierwszy syn Bolesław junior urodził się w 1907 roku w Ostrowie na Wołyniu, Ukraina. [Ostrów, pojawił się po raz pierwszy przy okazji moich odwiedzin rodziny w Kościelisku w dniu 13.08.2020, to najnowsza informacja, brak jednakże dokładnego umiejscowienia Ostrowa, jest ich kilka na Wołyniu, brak informacji w jakim obwodzie wołyńskim]. 
Bolesław i Maria wyjechali do Polski w okolice Bochni lub Tarnowa. Maria, jego żona [brak informacji co do miejsca urodzenia, najprawdopodobniej w Czyżynach koło Krakowa, bo stąd pochodziła jej matka Wiktoria Suszko vel Kołodziej z domu Ciastoń, ur. w 1868 roku]. Maria, jego żona, w wieku dwudziestu pięciu lat, w 1907 roku, urodziła pierwsze dziecko, syna Bolesława, brak danych co do miejsca urodzenia, prawdopodobnie Ostrów koło Równego na Wołyniu, Ukraina. Należy przyjąć, że migracja Bolesław i Marii do Polski nastąpiła pomiędzy 1907 a 1912, to jest datą urodzenia Alfreda i Tadeusza?. Alfred, jak wynika z dokumentacji obozowej Auschwitz, urodził się 16 kwietnia 1912 roku w Podkościelu (Podkościele? Tarnów, prawdopodobnie błędy w dokumentacji obozowej), tu też istnieją nieścisłości, prawdopodobnie w Bochni, pewności brak. Alfred został zamordowany przez hitlerowców w obozie Auschwitz: pod datą: 2.3.1943 r. odnotowano zgon w/w w KL Auschwitz [dokumentacja zgonu w moim archiwum rodowym]. Kolejne dziecko, syn, Tadeusz, z istniejącego zapisu rodzinnego, urodził się w 1912 r., co jednak z przyczyn biologicznych ustroju kobiety jest mało prawdopodobne, Alfred i Tadeusz nie byli bliźniakami. Z opowiadań rodzinnych wiem, że w tym czasie urodziło się inne dziecko, lecz wkrótce zmarło. Kolejnym, piątym już dzieckiem była Wanda Eugenia [moja matka] ur. 4 stycznia 1917 r. w Bochni, następnie Aleksandra Helena (Olga), ur. 2 kwietnia 1919 r. w Bochni, następnie Karol ur. 3 czerwca 1921 r. w Bochni, następnie Janina ur. 3 stycznia 1924 r. w Bochni i ostatnia, dziewiąta z kolei Karolina (Lilka), również w Bochni. Bolesław, w okresie przed II wojną światową, migrował z rodziną do Krakowa, w okolice Rakowic, na ul. Młyńską, następnie do Borku Fałęckiego, na ul. Kopernika Boczną 490 (obecnie Tokarska). [Na Tokarskiej w mieszkaniu Bolesława i Marii spędziłem dziewięć długich lat życia, tam dorastałem, 1956 - 1964]. Bolesław w okresie II wojny handlował drzewkami, krzewami, trudnił się ogrodnictwem. Profesję tą uprawiał również po wojnie. Zmarł 15 listopada 1955 r. w Krakowie-Borku Fałęckim, został pochowany na cmentarzu na Prandotach, potem zwłoki  przeniesiono na cmentarz Rakowicki do grobu żony Marii, grób kwatera KW LXIII zach. 
Pamiątki: oryginalna klepsydra z pogrzebu, nieliczne fotografie z okresu pobytu (zamieszkania) w obwodzie Proskurow, w obwodzie Chmielnickim. Ostatnie miejsce zamieszkania: Kraków, ul. Tokarska 15/5 (wcześniej Kopernika Boczna 490). 
Jedynymi dokumentami przeszłości Bolesława (seniora) jest kilka zdjęć, wśród nich fotografia studyjna z oryginalnym wydrukiem 'Proskurow St. Konstantinoff' oraz informacje z rozmów z jego dziećmi: Janiną, Karoliną (Lilką). Fotografia studyjna 'S. Schamis St. Konstantinoff - Proskurow' z uroczystości zaślubin Bolesława i Marii przybliża lokalizację pobytu tej młodej pary. Oba miasteczka znajdują się w obwodzie chmielnickim na Wołyniu w odległości od siebie 48 km. Proskurow (obecnie Chmielnicki), St. Konstantinoff (obecnie Starokonstantynów). 
Rozbieżności dotyczą miejsca urodzenia Bolesława, czasu zawarcia małżeństwa i miejsca oraz daty i miejsca urodzenia pierwszych dzieci: Bolesława (juniora), Tadeusza i Alfreda. Dociekliwych kieruję do Tadeusza Szymańskiego, wnuka, zamieszkałego obecnie w Kościelisku przy ul. Królewskiej 11. U Tadeusza mogą być (i z wiadomości rodzinnych mam potwierdzenie że są jakieś dokumenty?). 
Długim okresem w życiu Bolesława i Marii był pobyt w Bochni, gdzie urodziły się ich kolejne dzieci. 
WSPOMNIENIA: dziadka Bolesława pomiatam z ostatnich lat jego życia. Jako czterolatek wraz z rodzicami i rodzeństwem (Marek i Ewa) zamieszkałem z dziadkami w Krakowie, przy ulicy Tokarskiej, w jednym pokoju z kuchnią, na powierzchni 36 metrów kwadratowych, bez bieżącej wody, sześć lat po drugiej wojnie światowej. Mama tęskniła za Krakowem, za rodziną. Poprzednie miejsce zamieszkania Kowary, były, przynajmniej pod względem kwaterunkowym rajem na ziemi. Obszerne mieszkanie w willi Ludovici, duży ogród, zatrudnienie dla ojca i matki. Zmiana miejsca zamieszkania była porażką rodzinną. Dziadkowie, Bolesław i Maria, nie darzyli sympatią Zygmunta, stąd narodziła się decyzja o szukaniu nowego miejsca zamieszkania i zatrudnienia, wybór padł na Mielec, potem Oświęcim. Dziadka pamiętam trochę przez mgłę, handlował drzewkami i krzewami na Kleparzu, wracał wieczorami, już pod 'humorem'. Babcia zdejmowała mu oficerki, rzucał na stół cały zarobek i przeliczał, babcia ostrożnie podkradała mu stówki zsuwając je pod stół [mam ten obrazek w mojej pamięci]. Nazywała go 'bazyliszkiem' i skąpcem. Bazyliszkiem od jego ukraińskiego imienia (Ignacy) Bazyli. Na głowie miał dużego kaszaka. Byłem na Jego pogrzebie w listopadzie 1955 roku i w kilka miesięcy po tym zdarzeniu wróciłem do Krakowa, na Tokarską i od drugiego półrocza rozpocząłem naukę w II klasie szkoły podstawowej w Borku Fałęckim. Dziadek zmarł, a z nim cała historia związana z Ukrainą, i tak do dnia dzisiejszego
RELACJA: Senior Bolesław Szymański-55 to dziadek dla Grzegorz Maciej Wojtas-5.

Może ktoś jeszcze dopisze historię Bolesława o nowe, nieznane fakty.