Paraskiewia Kopot
- Dzimšanas datums:
- 08.06.1908
- Miršanas datums:
- 23.01.1996
- Mūža garums:
- 87
- Dienas kopš dzimšanas:
- 42362
- Gadi kopš dzimšanas:
- 115
- Dienas kopš miršanas:
- 10357
- Gadi kopš miršanas:
- 28
- Tēva vārds:
- Kuniec (Kunec)
- Pirmslaulību (cits) uzvārds:
- Parania, Parascewa
- Kategorijas:
- 2. Pasaules kara dalībnieks, GULAGa gūsteknis, Padomju represiju (genocīda) upuris
- Tautība:
- polis
- Kapsēta:
- Walcz, Cmentarz (pl)
Paraskiewa Kopot z d.Kuniec
Rodzice : Jan Kuniec ,
Rodzeństwo : czterech braci .
Małżeństwo : Michał Kopot i Paraskiewia z d. Kuniec
Dzieci : Jan , Aleksandra , Anna , Jerzy .
Zagnana wraz z rodziną z Dachnowa k. Lubaczowa , przez Sowietów , na Sybir w lutym 1940 r.
Wcześniej we wrześniu 1939 r. , gdy Niemcy i Sowieci napadli na Polskę , zostaje spalony przez Niemców ich dom
i zabudowania gospodarcze wraz z inwentarzem . Cudem ocaleli, ostrzeżeni przez innych
o barbarzyństwie Niemców , uciekają do lasu . Gdy wracają , aby ratować dobytek , nie wiedzą co robić , palą się
zwierzęta gospodarskie i hodowlane , płonie cały ich dobytek , są przerażeni i załamani .
Rodzina Kopotów zamieszkała w ocalałej szopie , ktora staje się ich "domem" .
Sowieci zjawili się nagle , nocą (10 lutego 1940) , dali im 15 minut na ubranie się , pozwolili zabrać tylko mały
tobołek i siłą wyprowadzili z "domu" , pod groźbą rozstrzelania w razie oporu , całą rodzinę :
Michała i jego żonę Paranię razem z ich dziećmi - Janem (1931), Aleksandrą (1930) i Anną (1933).
Była ostra zima , a Oni nie wiedzieli co się z Nimi stanie , gdyż Sowieci poprzez krzyk , zastraszenie i ciągłe
popychanie i targanie prześladowanych Polaków niewiele mówili .
Zostali odstawieni na bocznicę kolejową wraz z wieloma polskimi rodzinami , których los był już przesądzony .
Wpakowano Ich z innymi rodzinami do wagonów towarowych , po czym zamknięto je od zewnątrz .
Nie było toalet i wody . Panował głód i choroby . Było przeraźliwie zimno , tłoczno , brakowało przy tym powietrza .
Faktycznie cudem było przeżycie tych warunków transportu na drugi koniec świata , wiele osób zmarło.
Pociąg dotarł dn. 29 lutego 1940 r. w okolice miejscowości Omsk .
Stąd zesłano poszczególne rodziny do miejsca ich uwięzienia i pracy przymusowej , pieszo , furmankami ,
łodziami , w przerażliwych warunkach zimowych ,chorych i wygłodzonych . Ta ich swoista krucjata , wymuszona
bronią , bagnetami , podążała ostępami , bardzo daleko od wszelkiej cywilizacji , w głąb Syberii i trwała wiele
dni. Ludzie masowo umierali .
Rodzina Kopotów .
Miejsce zesłania : Biełyj Jar , nad rzeką Irtysz , blisko miejscowości Tevriz (Russian: Теври́з) .
Tylko dzięki swojej wielkiej niezłomności , miłości do najbliższych , bezgranicznemu poświęceniu ,
aby przetrwać , udaje mu się uchronić całą rodzinę i zaraz po wojnie mimo ogromnych jeszcze trudności
przedostaje się "krętymi drogami " do Polski , w czerwcu 1946 r. Jak ciężka i daleka to była droga
wystarczy spojrzeć na mapę.
Cześć Jej pamięci !!!
Nav pesaistītu vietu
Saiknes
Saistītās personas vārds | Saites | Apraksts | ||
---|---|---|---|---|
1 | Jan Kuniec | Tēvs | ||
2 | Jerzy Kopot | Dēls | ||
3 | Jan Kopeć | Dēls | ||
4 | Aleksandra Proskura | Meita | ||
5 | Michał Kopot | Vīrs | ||
6 | Piotr Kopot | Sievas/vīra tēvs | ||
7 | Katarzyna Kopot | Sievas/vīra māte | ||
8 | Walerian Stanisław Cwynar | Znots | ||
9 | Michał Proskura | Znots | ||
10 | GABRYELA KOPEĆ | Vedekla | ||
11 | Helena Kopot | Vedekla | ||
12 | Paraskewa Kopot | Svaine | ||
13 | Jan Kopot | Svainis | ||
14 | Mirosław Zdzisław Kopeć | Mazdēls | ||
15 | LESZEK RYSZARD KOPEĆ | Mazdēls | ||
16 | Dorota Anna Cwynar-Kic | Mazmeita |
Nav norādīti notikumi